เครื่องวัดความเร็วลม หรือ Anemometer เป็นอุปกรณ์ที่ใช้สำหรับวัดความเร็วลม ซึ่งเป็นเครื่องมือพื้นฐานสำหรับวัดสภาพอากาศ, งานด้านอุตุนิยมวิทยา, อากาศพลศาสตร์ มีหน่วยเป็นฟุตต่อนาที (ft/min), เมตรต่อวินาที(m/s), กิโลเมตรต่อชั่วโมง (km/hr), ไมล์ต่อชั่วโมง(mph), นอต (knots)และโบฟอร์ต คิวบิกฟุตต่อนาที (CFM)และคิวบิกเมตรต่อนาที
Cubic Metre per square Metre (CMM) คือหน่วยของการวัดปริมาตรอากาศ การวัดโดยทั่วไปจะให้ข้อมูลความเร็วลมอย่างเดียวแต่บางครั้งการทราบปริมาตรของอากาศที่กำลังเคลื่อนไหวอยู่ก็เป็นสิ่งที่สำคัญด้วยเช่นกัน
การประดิษฐ์เครื่องวัดความเร็วลมเริ่มต้นในปี พ.ศ. 1993 โดย Leon Battista Alberti นักประดิษฐ์ชาวอิตาลีได้ประดิษฐ์เครื่องวัดความเร็วลมเครื่องแรกของโลก โดยประกอบขึ้นจากแผ่นจานวางตั้งฉากกับทิศทางลมและเมื่อมีกระแสลมมาปะทะแผ่นจานจะหมุนตามแรงลม หลังจากนั้นเครื่องวัดความเร็วลมประเภทเดียวกันนี้ได้ถูกประดิษฐ์ขึ้นมาใหม่อีกครั้งโดยนักประดิษฐ์ชาวอังกฤษ Robert Hooke ผู้ซึ่งถูกเข้าใจผิดเสมอว่าเป็นผู้ประดิษฐ์เครื่องวัดความเร็วลมเครื่องแรกของโลก Anemometer เป็นคำศัพท์ที่ได้มาจากภาษากรีก anemos หมายถึง ลม เครื่องวัดความเร็วลมสามารถแบ่งได้เป็น 2 ชนิดคือวัดความเร็วลมและวัดความกดอากาศ
ประเภทของเครื่องวัดความเร็วลม
1. แบบหมุน (Cup Anemometer) เป็นเครื่องมือวัดความเร็วลมที่มีอายุมากที่สุด โดยใช้ถ้วยวางบนแกนแนวตั้งเมื่อมีลมมาปะทะจะทำให้ถ้วยหมุนรอบแกน ความเร็วของถ้วยที่หมุนคือความเร็วลม
2. แบบกังหันลม (Windmill Anemometer) สามารถวัดได้ทั้งความเร็วลมและทิศทางลม โดยเครื่องมือวัดประเภทนี้จะมีใบพัดวางอยู่ด้านหน้าเมื่อมีลมพัดมาปะทะจะทำให้ใบพัดหมุนความเร็วของใบพัดที่หมุนจะเป็นตัวบ่งบอกความเร็วลม
3. แบบหัวลมร้อน (Hot Wire Anemometer)
4. แบบ Sonic Anemometer ใช้หลักการรับและส่งคลื่นอัลตราโซนิกส์ระหว่างเซ็นเซอร์เมื่อมีลมพัดผ่านเซ็นเซอร์ คลื่นอัลตราโซนิกส์จะถูกขัดจังหวะซึ่งการขัดจังหวะนี้จะให้ข้อมูลความเร็วลมที่ถูกต้องและแม่นยำ เครื่องมือประเภทนี้ไม่มีชิ้นส่วนที่เคลื่อนไหวทำให้มีความทนทานสูงและสามารถวัดความเร็วลมที่ต่ำมากๆ ได้
5. แบบ Laser Doppler Anemometer
